نگرانی های ناشی از کاهش منابع سوخت های فسیلی، افزایش دمای کرۀ زمین و مشکلات زیست محیطی، موجب حضور واحدهای تولید پراکنده و منابع انرژی های تجدیدپذیر در شبکۀ قدرت شده است. در مقایسه با نیروگاه های بزرگ که قسمت اصلی آن را ژنراتورهای سنکرون تشکیل می دهند، اینرسی و خاصیت میرایی این واحدها بسیار کم است. با افزایش نفوذ منابع تجدیدپذیر، اینرسی شبکه به شدت کاهش می یابد و کنترل شبکۀ قدرت در حضور منابع تولید پراکنده و تجدیدپذیر به امری حیاتی تبدیل شده است. در این مقاله، یک روش کنترلی بهینۀ ژنراتور سنکرون مجازی پیشنهاد شده است که با استفاده از ادوات الکترونیک قدرت و سازوکار کنترلی مناسب، اینرسی مجازی مورد نیاز شبکه را تأمین می کند. برای بررسی کاربرد ژنراتور سنکرون مجازی در بهبود فرکانس شبکه، یک مدل غیرخطی از یک شبکه حاوی یک ژنراتور سنکرون مجازی در حضور بار محلی ارائه شده است و در دو حالت متصل به شبکه و جزیره ای مورد بررسی قرار می گیرد. سپس مدل های به دست آمده خطی سازی می شود و برای بهبود تنظیم فرکانس شبکه، از کنترل پیش بین مدل بهره برده می شود. برای صحت سنجی و ارزیابی عملکرد روش ارائه شده، مدل های استخراج شده را در محیط MATLAB/SIMULINK تحت انواع سناریوهای اغتشاش شبیه سازی می شود.

با توجه به نفوذ گسترده ی ریزشبکه ها در شبکه ی برق به دلیل مسائل اقتصادی و محیط زیستی بررسی این سیستم ها از منظر پایداری بسیار حائز اهمیت می باشد. یکی از مسائل مربوط به پایداری ریزشبکه ها، مسئله ی اینرسی پایین این اجزا به دلیل منابع تجدید پذیر می باشد. در این مقاله، یک مفهوم تطبیقی از کنترل کننده مبتنی بر ژنراتور مجازی، برای پایداری دینامیکی ریزشبکه ها با منابع اینرسی کم پیشنهاد می شود. برای این منظور، مجموعه ای از سیستم های ذخیره سازی انرژی دیسپاچ شده در نظر گرفته شده است. یک طرح جزیره ای کنترل شده برای کنترل دینامیکی فرکانس ریزشبکه نیز ارائه گردیده است. در این زمینه، بر اساس مفهوم مرکز اینرسی، طرح ژنراتور مجازی پیشنهادی از طریق فرمولاسیون ریاضی توسعه می یابد. همچنین از گشتاورهای بین ناحیه ای ارزیابی شده توسط مناطق کنترل ریزشبکه در قاب مرکز اینرسی، به عنوان کنترل کننده مبتنی بر ژنراتور مجازی توسعه یافته، استفاده می شود. علاوه بر این برای سیستم های ذخیره انرژی، یک مدل دیسپاچ معادل از طریق مدل دینامیکی ریزشبکه برای بهبود پایداری فرکانسی در طول نوسان های بین ناحیه ای ارائه و توسعه داده شده است. به منظور ارزیابی توانایی طرح پیشنهادی، شبیه سازی بلادرنگ بر روی یک سیستم آزمایشی دو ناحیه ای متشکل از چندین ریزشبکه انجام می شود. عملکردهای دینامیکی سیستم در شبیه سازی های حوزه زمان ارزیابی می شوند. نتایج عددی اثربخشی طرح پیشنهادی را در افزایش ثابت اینرسی سیستم که منجر به عملکرد دینامیکی مناسب با نسبت میرایی بالا در مواجهه با نوسانات شدید بین ناحیه ای می شود، نشان می دهد.

در این مقاله شبکه عصبی مصنوعی (ANN) Artificial Neural Network بر اساس کنترل کننده تحریک فازی (FPSS) Fuzzy Power System Stabilizer ارایه می گردد. کنترل کننده ANN بر اساس کنترل کننده FPSS فواید کنترل کننده فازی از جمله مستقل بودن از شناسایی مدل و پاسخ سریع ANN را ادغام کرده و نوع جدیدی از PSS را ارایه می دهد. ANN انتخابی از نوع شبکه پیوند دهنده تابعی Functional Link Net (FLN) می باشد. FLN یک شبکه عصبی تک لایه است که آقای Pao در سال 1989 آن را معرفی نمود. روش آموزش به کار رفته Delta-Rule می باشد. ANN بر اساس الگوهای مختلف تولید شده توسط کنترل کننده FPSS به ازای بارهای متفاوت آموزش داده می شود. آموزش تا جایی صورت می گیرد که خطای موثر به کمتر از مقدار معینی برسد. نتایج حاصله نشانگر آن است که ANN ارایه شده بر اساس FPSS میرایی خوبی را در بازه وسیعی از عمل‍کرد سیستم قدرت فراهم آورده و در ضمن کنترل هموارتری بر روی متغیرهای سیستم داشته و در نهایت عمل‍کرد دینامیکی سیستم را به طور قابل ملاحظه ای بهبود می بخشد.

با رشد و توسعه سیستم های کنترل فعال برپایه نظریه کنترل کلاسیک و مدرن، لزوم تضمین قوام سیستم ها در برابر عدم قطعیت ها مطرح شده است. برای اطمینان از عملکرد مناسب سیستم های کنترلی در برابر عدم قطعیت ها، نظریه کنترل جدید به نام نظریه کنترل مقاوم بنا نهاده شده است و سیستم های طراحی شده براساس این نظریه دارای دو ویژگی «عملکرد مقاوم» و «پایداری مقاوم» هستند. روش کنترل  یکی از پرکاربردترین روش های این نظریه است که در این روش، تضمین پایداری سیستم می تواند به ­کمک ناتساوی های ماتریسی خطی و تئوری لیاپانوف (Lyapunov) انجام شود. در این پژوهش، قوام سیستم کنترل فعال براساس شرایط میرایی بحرانی که یکی از جدیدترین الگوریتم های کنترل برپایه نظریه کنترل مدرن است، مورد بررسی قرار می گیرد و با کنترل کننده طراحی شده با روش  مقایسه می شود. باتوجه به حضور انواع عدم قطعیت ها در سیستم های کنترلی، آنالیز قوام سیستم کنترل فعال براساس شرایط میرایی بحرانی و طراحی کنترل کننده  با در نظر گرفتن عدم قطعیت های پارامتری، تأخیر زمانی، خطای سنسورها/ محرک ها و خرابی محرک ها انجام می شود. به­ منظور مقایسه دو روش مذکور، دو سازه برشی 3 و 8 طبقه جهت ارزیابی پاسخ های سیستم در نظر گرفته می شوند. نتایج به ­دست آمده نشان می دهد که کارایی روش کنترل بر اساس شرایط میرایی بحرانی در کنترل شتاب سازه بهتر از روش کنترل  است. اما در مقایسه تأخیر زمانی مجاز سیستم های کنترلی، روش کنترل  نتایج بهتری را به­ دست می دهد. با رشد و توسعه سیستم های کنترل فعال برپایه نظریه کنترل کلاسیک و مدرن، لزوم تضمین قوام سیستم ها در برابر عدم قطعیت ها مطرح شده است. برای اطمینان از عملکرد مناسب سیستم های کنترلی در برابر عدم قطعیت ها، نظریه کنترل جدید به نام نظریه کنترل مقاوم بنا نهاده شده است و سیستم های طراحی شده براساس این نظریه دارای دو ویژگی «عملکرد مقاوم» و «پایداری مقاوم» هستند. روش کنترل  یکی از پرکاربردترین روش های این نظریه است که در این روش، تضمین پایداری سیستم می تواند به ­کمک ناتساوی های ماتریسی خطی و تئوری لیاپانوف (Lyapunov) انجام شود. در این پژوهش، قوام سیستم کنترل فعال براساس شرایط میرایی بحرانی که یکی از جدیدترین الگوریتم های کنترل برپایه نظریه کنترل مدرن است، مورد بررسی قرار می گیرد و با کنترل کننده طراحی شده با روش  مقایسه می شود. باتوجه به حضور انواع عدم قطعیت ها در سیستم های کنترلی، آنالیز قوام سیستم کنترل فعال براساس شرایط میرایی بحرانی و طراحی کنترل کننده  با در نظر گرفتن عدم قطعیت های پارامتری، تأخیر زمانی، خطای سنسورها/ محرک ها و خرابی محرک ها انجام می شود. به­ منظور مقایسه دو روش مذکور، دو سازه برشی 3 و 8 طبقه جهت ارزیابی پاسخ های سیستم در نظر گرفته می شوند. نتایج به ­دست آمده نشان می دهد که کارایی روش کنترل بر اساس شرایط میرایی بحرانی در کنترل شتاب سازه بهتر از روش کنترل  است. اما در مقایسه تأخیر زمانی مجاز سیستم های کنترلی، روش کنترل  نتایج بهتری را به ­دست می دهد.

با رشد و توسعه سیستم های کنترل فعال برپایه نظریه کنترل کلاسیک و مدرن، لزوم تضمین قوام سیستم ها در برابر عدم قطعیت ها مطرح شده است. برای اطمینان از عملکرد مناسب سیستم های کنترلی در برابر عدم قطعیت ها، نظریه کنترل جدید به نام نظریه کنترل مقاوم بنا نهاده شده است و سیستم های طراحی شده براساس این نظریه دارای دو ویژگی «عملکرد مقاوم» و «پایداری مقاوم» هستند. روش کنترل  یکی از پرکاربردترین روش های این نظریه است که در این روش، تضمین پایداری سیستم می تواند به ­کمک ناتساوی های ماتریسی خطی و تئوری لیاپانوف (Lyapunov) انجام شود. در این پژوهش، قوام سیستم کنترل فعال براساس شرایط میرایی بحرانی که یکی از جدیدترین الگوریتم های کنترل برپایه نظریه کنترل مدرن است، مورد بررسی قرار می گیرد و با کنترل کننده طراحی شده با روش  مقایسه می شود. باتوجه به حضور انواع عدم قطعیت ها در سیستم های کنترلی، آنالیز قوام سیستم کنترل فعال براساس شرایط میرایی بحرانی و طراحی کنترل کننده  با در نظر گرفتن عدم قطعیت های پارامتری، تأخیر زمانی، خطای سنسورها/ محرک ها و خرابی محرک ها انجام می شود. به­ منظور مقایسه دو روش مذکور، دو سازه برشی 3 و 8 طبقه جهت ارزیابی پاسخ های سیستم در نظر گرفته می شوند. نتایج به ­دست آمده نشان می دهد که کارایی روش کنترل بر اساس شرایط میرایی بحرانی در کنترل شتاب سازه بهتر از روش کنترل  است. اما در مقایسه تأخیر زمانی مجاز سیستم های کنترلی، روش کنترل  نتایج بهتری را به­ دست می دهد. با رشد و توسعه سیستم های کنترل فعال برپایه نظریه کنترل کلاسیک و مدرن، لزوم تضمین قوام سیستم ها در برابر عدم قطعیت ها مطرح شده است. برای اطمینان از عملکرد مناسب سیستم های کنترلی در برابر عدم قطعیت ها، نظریه کنترل جدید به نام نظریه کنترل مقاوم بنا نهاده شده است و سیستم های طراحی شده براساس این نظریه دارای دو ویژگی «عملکرد مقاوم» و «پایداری مقاوم» هستند. روش کنترل  یکی از پرکاربردترین روش های این نظریه است که در این روش، تضمین پایداری سیستم می تواند به ­کمک ناتساوی های ماتریسی خطی و تئوری لیاپانوف (Lyapunov) انجام شود. در این پژوهش، قوام سیستم کنترل فعال براساس شرایط میرایی بحرانی که یکی از جدیدترین الگوریتم های کنترل برپایه نظریه کنترل مدرن است، مورد بررسی قرار می گیرد و با کنترل کننده طراحی شده با روش  مقایسه می شود. باتوجه به حضور انواع عدم قطعیت ها در سیستم های کنترلی، آنالیز قوام سیستم کنترل فعال براساس شرایط میرایی بحرانی و طراحی کنترل کننده  با در نظر گرفتن عدم قطعیت های پارامتری، تأخیر زمانی، خطای سنسورها/ محرک ها و خرابی محرک ها انجام می شود. به­ منظور مقایسه دو روش مذکور، دو سازه برشی 3 و 8 طبقه جهت ارزیابی پاسخ های سیستم در نظر گرفته می شوند. نتایج به ­دست آمده نشان می دهد که کارایی روش کنترل بر اساس شرایط میرایی بحرانی در کنترل شتاب سازه بهتر از روش کنترل  است. اما در مقایسه تأخیر زمانی مجاز سیستم های کنترلی، روش کنترل  نتایج بهتری را به ­دست می دهد.

ژنراتور القایی دوتحریکه بدون جاروبک یکی از عناصر مهم خانواده ژنراتورهای جریان متناوب با تغذیه دوگانه است که در سال های اخیر به مرزهای تجاری سازی نزدیک شده است. این ژنراتور، برخی از خصوصیات بارز ژنراتور القایی قفس سنجابی و ژنراتور سنکرون معمولی را به طور همزمان داراست و در عین حال، به یک مبدل با ظرفیتی کمتر از ظرفیت نامی ژنراتور نیاز دارد. یکی از چالش های مهم در مسیر تکامل این ژنراتور، مسئله کنترل آن و ضرورت حضور یک کنترل کننده مناسب و کارا برای پایدارسازی ژنراتور در محدوده سرعت کاری و نیز تامین سایر الزامات عملکرد دینامیکی و حالت ماندگار است. لذا، در این مقاله یک طرح کنترل برداری جامع مبتنی بر روش های کنترل غیرخطی ارائه می شود. بر این اساس وظیفه کنترل سرعت ژنراتور بر عهده کنترل مدل مرجع قرار می گیرد. همچنین برای کنترل همزمان توان راکتیو و گشتاور از روش کنترلی مبتنی بر ترکیب حالت لغزشی و متناسب-انتگرال گیر (PI) استفاده می شود. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که با استفاده از ساختار کنترلی مزبور، پاسخ دینامیکی سیستم در شرایط مختلف مانند تغییر توان مکانیکی ورودی و سرعت مرجع بسیار مناسب تر از زمانی است که از کنترل کننده خطی استفاده می شود.

با افزایش نفوذ انرژی باد در سیستم های قدرت، مطالعات فراوانی برای بررسی تاثیر نیروگاه های بادی بر عملکرد سیستم قدرت انجام شده است. در این مقاله، ضمن اشاره به اصول کنترل فرکانس در نیروگاه های سنتی، ساختار و نحوه اتصال توربین بادی به شبکه قدرت معرفی شده و عملکرد توربین بادی پس از تغییر فرکانس سیستم، بررسی شده است. روش های متعددی برای مشارکت توربین بادی در کنترل کوتاه مدت فرکانس پیشنهاد شده است که در این مطالعه، ضمن اصلاح یکی از آخرین رو شهای به کار رفته در این زمینه، کوشش شده است با اعمال یک الگوریتم هوشمند، بهترین پاسخ فرکانسی ارایه شود.

این مقاله یک استراتژی کنترل مستقیم توان مبتنی بر مد لغزشی انتگرالی (ISM-DPC) برای ژنراتورهای القایی دو سو تغذیه بدون جاروبک پیشنهاد می کند. دو استراتژی کنترل به طور گسترده برای این نوع ژنراتورها موجود است: کنترل مستقیم توان مبتنی بر هیسترزیس و کنترل برداری. کنترل مستقیم توان از ریپل زیاد توان و اعوجاج جریان ناشی از فرکانس سوئیچینگ متغیر رنج می برد. علاوه بر این، تنظیم ضرایب کنترلر PI به شدت به پارامترهای ماشین و شرایط عملکردی وابسته است و نیاز به یک حلقه قفل فاز (PLL) برای تراز مرجع مختصات دارد که به عنوان محدودیت های این روش ها در نظر گرفته می شود. استراتژی مد لغزشی انتگرالی پیشنهادی مستقیماً توان اکتیو و راکتیو را کنترل می کند در حالی که پاسخ دینامیکی سریع و خطای حالت پایدار صفر را ارائه دهد. این روش در مرجع مختصات سیم پیچ کنترل برای جلوگیری از کاربرد PLL ایجاد شده است. برای اعتبارسنجی اثربخشی روش پیشنهادی ISM-DPC بر روی یک ژنراتور القایی دو سو تغذیه بدون جاروبک در مقیاس بزرگ (BDFIG) شبیه سازی و با روش های کنترل برداری و کنترل مستقیم توان مقایسه شده است.